Our House

Hoezee, we hebben gratis internetz! Nou, waar was ik... Oh ja, de reis. Vliegtuig: lang, saaiheid viel mee, veel muziek luisteren/pokemon spelen (Note to self: medereizigers zijn niet onder de indruk als je tijdens slaaptijd over je Mudkip begint te praten). Ik word wel echt achtervolgd door Sweet Goodbyes van Krezip. Op Pinkpop werd het veel gezongen, het was het themaliedje van mn diplomauitreiking, en het was ook al het eerste nummer dat ik in het vliegtuig hoorde. Straks ga ik het nog leuk vinden.

Geland op LAX airport. Snikheet, maar met het zeewindje nog net uit te houden. Even een nachtje een hotel in, en de volgende ochtend vroeg naar het verhuurstation. No way José, het shuttlebusje faalt. Twee uur later dan gepland toch op weg met ons nieuwe mobiele huisje. Eerste stop meteen iets typisch Amerikaans: de Wal-Mart. Flink inslaan natuurlijk, want het is goedkoop, en we zijn ten slotte Hollanders hè.

Tweede stop: Anaheim RV Park. Niet veel bijzonders, een stel parkeerplaatsen met picknicktafels, maar we konden vanaf hier net wel het vuurwerk van Disneyland zien, dus morgen hebben we ook weer wat te doen. De rest slaapt al, dus ik ga ook maar, morgen er weer vroeg uit.

@Joep: Jetlag viel hard mee, waarschijnlijk omdat ik al gewend was te gaan slapen om wat hier 8 uur 's avonds is.
En m'n Engelse accent wordt zwaar overschaduwd door de goorheid van de meeste accenten hier (vooral echt enorm veel Mexicaans).

Anyway, waarschijnlijk kan ik morgenvroeg even op msn, dus voor jullie half 5 's middags. Misschien tot dan, en anders zien we wel weer wanneer er wat nieuws komt.

Leaving on a jet plane

Nou, nog even een laatste berichtje vanuit ons lage landje voor ik ga slapen.
De koffers zijn ingepakt, alles is opgeruimd. Morgen laat ik m'n huis, thuisland, en zelfs thuiscontinent achter me. Iets meer dan een uurtje rijden naar Schiphol, daar vier uur wachten tot het vliegtuig weggaat, elf uur vliegen, en drie uur later aankomen in Los Angeles.

Ik heb al wel bedacht dat ik de hele vakantie Engels ga praten met het goorste, meest overdreven Engelse accent dat ik uit m'n strot kan krijgen. Ik vraag me erg af wat de reacties daarop zullen zijn, nog bijna meer dan ik me afvraag of iedereen daar nou echt zo dik is, en of het eten daar echt in mammoet-sized porties komt. We'll see...

Blugh, ik verveel mezelf zelfs met dit verhaal. Ik ga dit zó hard niet doorzetten de hele vakantie lang, tenzij ik ineens wat interessants meemaak (hopelijk wel).

Anyways, ik ging slapen. Bai.

If I don't make it, tell your mom I love her.

Uncle Sam

Tijdens mijn reis door het zuidwesten van de VS wil ik niet helemaal afgesloten zijn van de beschaafde wereld. Vanwege het tijdsverschil zijn telefoon en msn out of the question, dus ik heb maar besloten dit te proberen. Nooit verwacht dat ík nog eens een blog zou hebben...

Ik kan niet garanderen dat er elke dag iets nieuws komt. Ik ga wel proberen elke dag een stukje te schrijven (alsof ik wat beters te doen heb 's avonds). Het probleem is, dat ik die stukjes alleen kan plaatsen op plekken met wifi. Dat is hopelijk op veel van de campings het geval, maar daar ben ik sowieso maar de helft van de tijd. Ik zal proberen zoveel mogelijk te doen om jullie te vervelen met mijn oninteressante verhaaltjes.

Nog 40 uurtjes, dan vlieg ik naar het Westen!